پارتیشن بندی یک نوع فرآیند برای تقسیم بندی فضای هارد سیستم شما می باشد که هر یک از بخش های هارد را به یک درایو تبدیل می نماید. با این کار می توان یک هارد دیسک را به چندین پارتیشن یا همان درایو تقسیم بندی نمایید. پارتیشن بندی دارای دو نوع می باشد که در این مقاله سعی داریم شما را با این دو نوع پارتیشن بندی یعنی MBR و GPT آشنا و تفاوت ها آن ها را برای شما بیان کنیم. در ادامه این مقاله با ما همراه باشید.

پارتیشن بندی چیست؟

همان طور که اشاره شد تقسیم بندی فضای یک هارد به بخش های مختلف را پارتیشن بندی می گویند. پارتیشن بندی هارد دیسک به به چند دلیل مفید است، اولین و ضروری ترین دلیل آماده سازی درایو برای نصب یک سیستم عامل می باشد. سه نوع پارتیشن وجود دارد: پارتیشن های اصلی، پارتیشن های توسعه یافته و درایوهای منطقی. یک هارد دیسک معمولاً دارای یک پارتیشن اصلی و فعال است که سیستم عامل شما روی آن نصب می شود، و یک یا چند پارتیشن منطقی که فایل های خود مانند اسناد، فیلم ها و داده های شخصی را می توانید روی آن ها ذخیره نمایید. این امر از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر می تواند کاملا متفاوت باشد. بهتر است در ابتدا با این مفاهیم کمی آشنا شویم:

  • پارتیشن اصلی Primary Partition: پارتیشنی است که شما می توانید سیستم عامل را بر روی آن نصب نمایید و علاوه بر آن اطلاعات شخصی خود را نیز می توانید در این درایو ذخیره کنید. پارتیشن اصلی که به آن System Partition هم می گویند تنها پارتیشنی است که می توان به عنوان پارتیشن فعال Active Partition انتخاب شود و دلیل این امر هم آن است که فایل های بوت سیستم عامل بر روی این پارتیشن ذخیره شده اند واگر آن را به عنوان پارتیشن فعال انتخاب ننمایید سیستم عامل نمیتواند بوت شود.
  • پارتیشن توسعه یافته EXTENDED:هر هارد ديسکی مي‌تواند تنها يک پارتيشن Extended داشته باشد. این پارتیشن جاي يکي از پارتيشن‌هاي اصلي در دیسک را مي‌گيرد و درون آن مانند چند فایل به درایو های مختلف تقسیم بندی می شوند.
  • پارتیشن LOGICAL:به پارتیشن هایی که در داخلی پارتیشن توسعه یافته ساخته می شود، پارتیشن های منطقی گفته می شود.

انواع روش های پارتیشن بندی:

برای پارتیشن بندی می توانید از دو ساختار زیر استفاده نمایید:

  1. روش MBR
  2. GPT

Mbr  یا Master Boot Reco 

Mbr  یک استاندارد قدیمی برای مدیریت پارتیشن ها می باشد که البته هنوز هم به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. Mbr در ابتدای هارد قرار دارد و اطلاعاتی شامل پارتیشن های منطقی و سازماندهی آنها، یک کد اجرایی(Master Boot Code) و جدول پارتیشن ها در آن قرار دارد. در روش Mbr  شما تنها می توانید چهار پارتیشن داشته باشید و برای داشتن پارتیشن بیشتر باید یکی از پارتیشن ها را به عنوان extended  تنظیم نمایید و پارتیشن های منطقی بیشتری را در آن ایجاد نمایید. در این نوع سیستم هر پارتیشن می توان اندازه ای حداکثر تا 2 ترابایت داشته باشد.

معایب استفاده از سیستم MBR:

  • تنها می توانید 4 پارتیشن داشته باشید.
  • تقسیم بندی فضای هارد با حجم بیش از 2 ترابایت را پشتیبانی نخواهد کرد.
  • Mbr  تنهای بخشی است که اطلاعات پارتیشن ها در آن نگهداری می شود و اگر خراب شود کل هارد دیسک از بین می رود.

ساختار GPT

 GPT که مخفف کلمه GUID Partition Table است جدیدترین استاندارد برای ایجاد پارتیشن بندی هارد دیسک می باشد که در این روش شما می توانید تا 128 پارتیشن داشته باشید. در این ساختار نیز شما فقط می توانید یک پارتیشن فعال داشته باشید که سیستم عامل شما در آن قرار می گیرد. سایز هر پارتیشن در ویندوز مایکروسافت، به  ۲۵۶ ترابایت محدود شده است. در این روش بر خلاف روش MBR  که تنها اطلاعات مربوط به پارتیشن ها در اول هارد ذخیر می شدند، یک بک آپ در آخرین خانه های هارد هم قرار دارد تا اگر آسیبی وارد شد کل هارد دچار خرابی نشود.

سیستم پارتیشن‌ بندی GPT

 

جدول مقایسه بین روش MBR  و GPT 

MBRGPT
حداکثر دارای چهار پارتیشن اصلی و یا سه اصلی و یک اکستنددحداکثر دارای 128 پارتیشن می باشد
 ظرفیت پشتیبانی هر پارتیشن حداکثر تا ۲ ترابایت ظرفیت پشتیبانی پارتیشن های بزرگتر از ۲ ترابایت تا ۲۵۶ ترابایت
در این سیستم سرویس کلاستر ماکروسافت پشتیبانی میشودپشتیبانی از سرویس کلاستر ماکروسافت
 پشتیبانی از تمام سیستم عامل ها از MS-DOS به بعد  پشتیبانی از سیستم عامل ویندوز سرور ۲۰۰۳ به بعد

 بین MBR و GPT کدام سیستم پارتیشن بندی را انتخاب کنیم؟

در اکثر مواقع هر کدام از این دو سیستم MBR یا GPT را انتخاب نمایید مشکلی نخواهید داشت. تنها در شرایطی که نیاز به یک پارتیشن بزرگتر از 2 ترابایت داشته باشید، نیاز دارید از GPT استفاده کنید، و یا اینکه می توانید MBR را به GPT تبدیل نمایید. البته کامپیوترهای نسل جدید که از سیستم UEFI استفاده می نمایند، فقط از GPT پشتیبانی می ­‌کنند. اگر می خواهید از UEFI که بوت سریع‌ تر و امن‌ تری را در اختیار شما قرار می دهد استفاده کنید باید از روش پارتیشن‌ بندی GPT استفاده نمایید.